هم اندیشان یکشنبه 10 اسفند ماه 1393

سلام دوستان و آقا امید؛ یه نکته ای الان به فکرم رسید و اون این که گاهی نقش اطرافیان در نبخشیدن خیلی زیاده؛ مخصوصا کسایی که نقش زیادی تو زندگیمون دارن. من الان شش ساله می خوام از بدی که در حقم کردن بگذرم؛ اما وقتی پای درددل پدر و مادرم می شینم و غصه شون از اون ماجرا رو می بینم کینه ام بیشتر می شه. راستش من با شماها خیلی تغییر کردم؛ یعنی خیلیا! الانم تو حرفاتون دارم دنبال یه تلنگر می گردم تا کسی رو که به خاطر بدیش هر روز گریه می کنم ببخشم. می خوام؛ اما نمی تونم.

(یکی از "زهرا"های خدا)

امید: سلااااااام؛ راستش تا دلت بخواد باشگاه ما تلنگر داره. از قدیم هم که گفتن: "جوینده، یابنده است." پس بگرد و پیداش کن.

******

سلام امید؛ به نظر من وقتی آدم از یه چیزی که دم دستشه می گذره بهش حس بزرگی می ده. اعتماد به نفسشو زیاد می کنه. انتقام، دم دستی ترین کاریه که هر آدم حقیری قادر به انجامش هست. بعد از بخشش به نظرم دلمونم که خنک نشه خودمون احساس بزرگ بودن می کنیم از اینکه کاری رو که هر انسان حقیری قادر به انجامش هست رو انجام ندادیم. یه جور نگهداری و تربیت نفس می تونه باشه. خیلیا به خاطر همین پرهیزهای کوچیک، به مقام های ممتاز رسیدن.

(خاطره)

امید: بذارین یه چیزی براتون بگم. ببینین! خدا به این جهان برنامه داده. برنامه داده که اگه کسی "ذره ای" خوبی یا بدی کرد، نتایجش رو یه جورایی تو زندگیش ببینه؛ البته که حساب و کتاب ریز و دقیق و کاملش می افته برا اون دنیا؛ ولی تو این دنیا هم آدمیزاد از نتیجه اعمالش، بی نصیب نمی مونه. وقتی به این برنامه ی خدا خوب دقت می کنیم (با خوندن قرآن و روایات و دقت تو زندگی آدما) می بینیم یه خوبی ها و بدی هایی، ضریب خورده و امتیاز ویژه داره. امتیاز منفی ویژه مثل خوردن حق یتیم که بدجوری تاوان داره!!! یا بی احترامی به پدر و مادر. مثبت ویژه هم مثل خدمت به پدر و مادر و بوسیدن دستاشون، یتیم نوازی، بخشیدن دیگران و... چه جالب! بخشش هم از اوناییه که امتیاز مثبت ویژه داره. 

******

سلام؛ امروز داشتم برنامه "طعم مطالعه" از شبکه چهار رو می دیدم. مشاور داشت می گفت: مثلا یه سری از مباحث رو اگه مخفف سازی کنید بهتر تو ذهن می مونه. بعد اومد مثال بزنه گفت: مثلا "هما"! یه لحظه چشام گرد شد از ذوق! گفتم وای الآن می گه یعنی: "هم اندیشان و امید" ولی گفت: هما، مخفف هواپیمایی ملی ایرانه!!! تمام باورهام به یکباره فرو ریخت!! هیچی دیگه! گفتم بهتون بگم نکنه فردا پس فردا بیان به جرم "سرقت مخفف" بگیرن ببرنمون! به نظر من همون "همید" که گفتم بهتره. حالا از ما گفتن بود. خود دانید!

(مژده، ٢٠ ساله)

امید: همگی شنیدین که چی گفت؟!

******

سلام امید؛ آره، هیچ چیز خدا بی حکمت نیست. با خوندن پیام دیروز و سوره هایی که بعدش درج شد، قلبم به لرزه افتاد. امیدوارم خدا منو ببخشه به خاطر گناهی که کردم. خدا کنه خدا منو ببخشه. پشیمونم.

(پارمیدا)

امید: مطمئن باش، جز با عنایت خدا، کسی از گناهش پشیمون نمی شه. پس حالا که پشیمونی، خوشحال باش؛ چون خدا بهت عنایت کرده. راستش! این عنایت های خداوند، دلایل مختلفی داره. قطعا یکیش می تونه نتیجه کار خوبی باشه که یه جایی کردیم.

******

سلام به ها... امید من دو سال پیش اسیر دوستیای خیابونی شدم. به خاطرش  همه چیمو از دست دادم. آرامشم، اعتماد خانوادم، فرصت های شاد بودن و نزدیک بودن به خدا و خیلی چیزای دیگه؛ ولی الان از کارهایی که کردم پشیمونم و از خدا خواستم منو ببخشه. با اینکه می دونم خدا بخشنده و مهربونه و سوره نصر رو خوندم؛ ولی همش عذاب وجدان دارم و حس می کنم خدا منو نبخشیده. من ۱۶روز دیگه به امید خدا می رم مکه. دوستم می گه خدا می خواد تو رو ببخشه که دعوتت کرده. امید من چه جوری باید کارامو جبران کنم؟ از کجا بدونم خدا منو بخشیده؟؟؟

(بهار)

امید: شاید یکی از بیشترین جاهایی که شیطون میاد سراغ آدم، وقت پشیمونیه؛ تا بگه: "با اون همه گناه، خدا عمرا ببخشدت!" گوش به حرفاش نده! راستی! یادت باشه: مکه رفتن، بهترین بهونه است تا به همه زنگ بزنیم و از ته دل ازشون بخوایم حلالمون کنن. خوش به حالت. (جدی گفتما) 

******

می گم خدای نکرده، زبونم لال، یه خبری از پیام غریب و بی نوا نگیرینا! ناراحت می شه! عه عه به همین راحتی پیچوندنمون رفت پی کارش!! حالا ما نامردی تو خونمونه، شما چی؟ شما که لوتی مرام بودین چرا؟ نه! واقعا من می خوام بدونم چرا؟ بد پیامی بودم براتون؟ بد مدیری بودم؟ اینه رسمش؟ یعنی من شما رو تو نمایشگاه کتاب نمی بینم؟ حالیتون می کنم. حالا ببینین!!

(یه روزی!!! پیام)

امید: "من می دونم، این دفعه کارمون تمومه!" (با لحن شخصیت "گلام" تو کارتون گالیور بخونینش. گلام که معرف حضورتون هست؟ تو بحث منفی بافی، ذکر خیرش بود.

******

سلام امید؛ شوهرم همیشه منفی بافی می کنه. مثلا وقتی از سر کار میاد پاش درد می کنه می گه: من می میرم. من پامو از دست می دم و... حالا چند روزه با موتور تصادف کرده و پاش ترک برداشته، بیمارستانه. اینقدر منفی فکر کرد که یه بلایی سر خودش آورد. چند بارم بهش تذکر دادم که اینقدر منفی فکر نکنه؛ ولی گوش نمی کنه.

(طاهره از البرز)

امید: می گم این برنامه ی بازتابی که خداوند برامون نوشته و امروز ازش گفتم که یادتونه؟... ای بابا! گفتیم فراموشکار؛ ولی نه تا این حد!... د! همون برنامه که اعمال آدما رو به خودشون بر می گردونه دیگه!... حالا من با خودم می گم نکنه فکرای مثبت و منفی هم طبق همون سیستم عمل می کنه؛ یعنی به همین خاطره که فکر کردن زیاد به چیزای منفی، بازتاب منفی داره و فکر مثبت، بازتاب مثبت.

******

سلام؛ می گم برا سبزه سبز کردن، لزومى نداره حتما گندم بگیرید که نعمت خدا حروم بشه؟! تخم بعضى علفها هست که سبزش خیلى قشنگ می شه.

(فرهمند از اصفهان)

******

سلام؛ کسی رو ببخش که بدونی اشتباهش سهوی بوده، نه عمدی! و کسی رو نبخش که می دونی آگاهانه تو رو رنجونده و جزء اخلاقشه! این آدم خودش باید بخواد و تغییر کنه تا قابلیت بخشیده شدنو پیدا کنه!

(الهام، کاشمر)

امید: با این فرمول، ممکنه کلللی آدم تو زندگیمون باشن که نباید بخشیده بشن! با این فرمول، ممکنه با خیلی ها تا آخر عمر درگیر باشیم. درگیری هم که بهتر از من می دونین، انواع مشکلات خودش رو داره! می گم الهام خانوم، یوخده کوتا بیای میزون می شه ها! وقتی فردی که هر روز بر سر پیامبر (ص) خاکستر می ریخت، بیمار شد، پیامبر به عیادتش رفت. اینجوری شد که ظرف چند سال، تعداد مسلمونا اونجوری (یعنی بسیار) شد. با اخلاق نیک پیامبر. می گم موافقین پیامک بعدی رو بخونیم؟ فکر کنم بهتر، بحث رو میزون کنه...  

******

دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر میدهند... اما دو تکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند! پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم، فهم دیگران برایمان مشکل تر، و در نتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد. آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ، به مراتب سر سخت تر، و در رسیدن به هدف خود لجوجتر و مصمم تر است. سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد؛ اما آب، راه خود را به سمت دریا می یابد. در زندگی، معنای واقعی سرسختی، استواری و مصمم بودن را در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد. گاهی لازم است کوتاه بیایی... گاهی نمی توان بخشید و گذشت... اما می توان چشمان را بست و عبور کرد گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری... گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوز که نبینی.... ولی با آگاهی و شناخت و آنگاه بخشیدن را خواهی آموخت.

امید: حیف شدا! اسم و رسمت رو یادت رفت!

******

سلام به امید و هم اندیشان؛ اگه بخشش دیگران برامون سخت شده به این فکر کنیم که قطعا ما هم اشتباهاتی داشتیم که دیگران ما رو بخشیدن (یا نبخشیدن!) پس ما حداقل افراد دیگه ای که همون اشتباهو در حقمون کردن ببخشیم. با تشکر.

(محمود کریمی، روستای فیض آباد فریمان)

******

سلام؛ با یه حدیث زیبا چطورین؟؟ پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: "اهل گذشت باشید. بی تردید عفو و گذشت، بنده را عزیز و سرافراز می گرداند؛ پس از یکدیگر بگذرید تا خدا شما را عزیز و سرافراز گرداند."

(سعیده)

******

سلام امید و هم اندیشان گل و گلاب؛ راستش دلم نیومد این جمله زیبا رو براتون نفرستم که: حاج اسماعیل دولابی می گه: "هر کجا حدیثی، آیه ای، دعایی به دلت خورد بایست! مبادا یک وقت بگذاری و بروی! صبر کن! رزق معنوی خیلی مخفی تر از رزق مادی است. یک نفر از دری و دیواری می گوید و در حقیقت خدا است که با زبان دیگران با شما حرف می زند." به نظرم اگه ما بتونیم رزق معنویمونو عین رزق مادی حفظ کنیم و سیممون به خداوند لاشریک وصل باشه همیشه دلامون بزرگ می مونه؛ به شرطی که تغذیه رزق معنوی از منبع اصلی همیشگی باشه.

(زهرا از شماره 2)

امید: یادتونه بارها گفتیم اگه عمل صالح انجام بدیم، خدا کمکمون می کنه تا هر روز، چشامون بهتر ببینه و گوشامون بهتر بشنوه؟ راستش وقتی از خدا دور باشیم، توفیق دیدن و شنیدن رو پیدا نمی کنیم! می گذریم! رزق معنویمون کم می شه! و اینجوری از کاروان عاقبت بخیرها جا می مونیم!   

******

نظر: فکر می کنم وقتی ما عزیزترین کس خودمون یعنی "خودمون" رو نبخشیم و مدام خودمونو سرزنش کنیم، از خطای دیگران هم نمی تونیم بگذریم! یه بار تو یکی از دعاهای صحیفه سجادیه عمیق شدم. نوشته بود: اگر خدا هیچ نعمتی بما نمی داد غیر از نعمت "توبه" باز هم نعمتش بر ما تموم بود! حالا ما که بنده ها شیم نتونیم یا نخوایم ببخشیم؟!

(الهام)

******

نظر: سلام؛ به نظرم بخشش خود آدم مثل پلی هستش که رفتن به اون سمت پل (یعنی بخشش دیگران) رو "راحت تر" می کنه. چون نفس انسان یه نفس سرزنش گره، وقتی از خودمون، قلبمون، کارهامون احساس رضایت کنیم مسلما خدا است که تو قلبمون جا گرفته! وجود خدا هم که ارحم الراحمینه، باعث بزرگ شدن دل ما می شه! لحظه هاتون شاد!

(سیده فاطیما سادات سیدی، ۱۸ ساله، شهباز)

******

نظر: بخشش خودمون، باعث آرامشمون می شه و نور امید و حرکت رو در دلمون روشن می کنه.

(منیژه و محمدرضا از همدان)

امید: و اینجوری می شه که دیگران رو راحت می تونیم ببخشیم. خب! حالا ببینیم چرا خداوند فرموده: "ببخشید تا بخشیده شوید."؟

******

پاسخ: سلام؛ به نظرم خدا مثل بقیه اعمال ما، تو بحث بخشش هم به خلوص و پاکی نیت توجه داره به شدت. خب! به نظر شما خداوند با اییییین همه جود و کرم، وقتی ببینه که بنده اش، به خاطر اون، از کسی گذشته و اونقدر دلش بزرگ بوده که پا رو غرور و ناراحتیش گذاشته تا رضای خدا رو جلب کنه، از این آدم نمی گذره؟ برا گناهاش نمی بخشدش؟؟ و اینکه بخشش خداوند شامل همه می شه؛ اما برا اونایی که دل دریایی دارن خاص تره و بیشتره.

(فاطمه)

******

هم اندیشان سلام؛ گاهى اوقات باید از خود بپرسیم که آیا از بخشندگى و مهربانى که از نخستین حالات خداوند است در ما نشانى هست؟ باید بدانیم که هر چه بیشتر ببخشیم، بیشتر به دست مى آوریم. بخشیدن دیگران هم نوعى امتحان الهى است. از آز وجودمون بگذریم. گوش به وسوسه هاى شیطانى فرا ندهیم زمانى که مى خواهیم دیگران را ببخشیم؛ چون او ما را مردد کرده و از این کار منع خواهد کرد. به یاد داشته باشیم که دنیا دو روزه و بازگشت همه به سوى خداوند است. ما با بخشش کسى که به ما بدى کرده شاید نتونیم گذشته را تغییر دهیم؛ ولى بى شک آینده مان تغییر خواهد کرد و آسوده خاطر خواهیم بود.

(آسیه)

امید: همتون و همه عزیزانتون رو به خداوند می سپارم.

تعداد پیام های دیروز: 1734